Cryptocurrency rechtspraak: Moeten aangekochte miners beloofde hashing power hebben?

De blockchaintechnologie, die onder andere de basis vormt voor bekende cryptocurrencies als Bitcoin en Ethereum, kan lucratieve winsten genereren. Niet alleen volgen verschillende believers de koers met arendsogen, ook wie nieuwe blocks genereert in de blockchain wordt hiervoor beloond met cryptovaluta. Het creëren van zo’n nieuwe block gebeurt door het genereren van een hash die aan bepaalde voorwaarden voldoet. Dit proces wordt ook wel mining genoemd en gebeurt door middel van krachtige computers of zogenaamde miners.

 

Miners?

Het spreekt dan ook voor zich dat er verschillende bedrijven op de markt zijn die deze miners aanbieden. Miners worden aangeboden in verschillende categorieën waarbij een hoger vermogen leidt tot een hoger rendement. Maar zoals bij elke verkoop, dient ook de levering van deze miners te gebeuren conform de afspraken tussen koper en verkoper en dienen deze goederen vrij van gebreken te zijn.

De Rechtbank te Rotterdam heeft zich in een interessant vonnis van 25 februari 2019 uitgesproken over de niet-conforme levering van deze miners, de ontbinding van de overeenkomst en de begroting van een bijkomende schadevergoeding.

 

Feiten

Unis had bij Cryptalk 4 miners aangekocht met elk een capaciteit van 180 MH/s voor een totaalbedrag van 21.750,00 €. Bij levering blijkt echter dat er 6 miners geleverd werden, waarvan 4 met een capaciteit van 80MH/s en 2 met een capaciteit van 180 MH/s. Unis stelt vast dat deze minder mining-capaciteit hebben en dat zij bovendien heel wat gebreken vertonen.

Tussen beide partijen wordt vervolgens gecommuniceerd, waarbij Unis uiteindelijk moet vaststellen dat er geen bevredigende oplossing uit de bus komt. Zij laat weten dat de overeenkomst ontbonden is. Unis stapt vervolgens naar de rechtbank om deze ontbinding te bevestigen en Cryptalk te veroordelen tot terugbetaling van de aankoopsom en een bijkomende schadevergoeding.

 

Niet-conforme levering en ontbinding

Cryptalk verweert zich met de stelling dat bij een verkoop van miners het gaat om de verkoop van ‘hashing power’ en niet zozeer om de specifieke samenstelling van een hardware-constructie. Wat geleverd is aan Unis is voldoende voor het beloofde rendement. De rechtbank is deze redenering niet gevolgd en wijst ze eenvoudig af door te verwijzen naar de omschrijving in de factuur, nl. 4 modellen met een capaciteit van 180 MH/s. Indien dit niet relevant zou zijn voor de levering, dan stelt de rechtbank zich de vraag waarom het dan zo expliciet opgenomen is in de factuur.

Nochtans wees Cryptalk op de inhoud van haar algemene voorwaarden. Daar stond in dat als het gaat over miners, het gaat over een elektronisch werk met een minimale rekenkracht (MH/s) en niet over een specifieke hardware-configuratie. De rechtbank stelde echter vast dat deze algemene voorwaarden niet tegenstelbaar waren aan Unis.

Cryptalk argumenteerde tot slot dat rekening moet gehouden worden met een marge van 5-10% in de snelheid van de miners. Cryptalk heeft dit verder niet onderbouwd en evenmin wordt dit in de algemene voorwaarden vermeld, zodat ook deze stelling door de rechtbank werd afgewezen.

De rechtbank komt tot het besluit dat het vaststaat dat een andere hardware-configuratie met een lagere opbrengst werd geleverd (het verschil in totaal aantal MH/s) en dat dit verschil volstaat om de overeenkomst te ontbinden. Cryptalk werd veroordeeld tot terugbetaling van de aankoopprijs.

 

Bijkomende schadevergoeding

Naast de terugbetaling van de aankoopprijs vroeg Unis nog een bijkomende schadevergoeding. De rechtbank kent dit toe en kijkt hiervoor naar het verschil tussen wat de vermogenssituatie zou zijn geweest bij een correcte levering en wat deze situatie is na ontbinding van de overeenkomst.

Voor de begroting van de schadevergoeding dient in principe bewezen te worden hoeveel Ethereums per jaar als rendement zouden gegenereerd worden en wat de exacte koers en daarmee de waarde van de gedolven Ethereum precies zou zijn. Aangezien de rechtbank dit niet nauwkeurig genoeg kon nagaan, is zij overgegaan tot een forfaitaire schatting. Zij is hierbij uitgegaan van een rendement van 5 Ethereums per jaar aan de koers van maart 2018. De rechtbank komt na berekening op een bedrag van 12.420,00 € en zegt vervolgens dat er nog een aftrek dient te gebeuren van de beperkte opbrengsten die er wel zijn geweest, de afschrijving van de miners en de elektriciteitskosten. Omdat deze kosten niet kunnen berekend worden, sluit de rechtbank af met de toekenning van een forfaitaire schadevergoeding van 7.500,00 €.

 

Conclusies

Hoewel het niet bekend is of er tegen dit vonnis beroep werd aangetekend, kunnen we hier toch een aantal zaken uit afleiden die naar analogie ook in België toepasbaar kunnen zijn. Een verkoper van een miner heeft er alle belang om het voorwerp van de verkoop correct te omschrijven met de juiste specificatie van wat er gewaarborgd wordt. Indien er effectief hashing power zou gegarandeerd worden en de hardware van ondergeschikt belang is, dan moet zowel de factuur als de algemene voorwaarden hiervoor correct omschreven worden. Bovendien moeten ook verkopers van miners zoals elke verkoper er voor zorgen dat hun algemene voorwaarden op de juiste manier tegenstelbaar zijn gemaakt aan hun koper. Dit vonnis sluit immers de verkoop van ‘hashing power’ as such met een eventueel te voorziene marge niet uit, maar de verkoper wordt hier in het ongelijk gesteld omdat zijn facturatie een ongelukkige omschrijving bevat en de algemene voorwaarden niet op een correcte manier tegenstelbaar werden gemaakt.

Laat u dus steeds correct adviseren voordat u bepaalde goederen verkoopt. De verkoper in dit dossier mist immers zijn volledige omzet van deze verkoop, maar mag naast de gerechtskosten en eigen advocatenkosten ook een schadevergoeding betalen van 7.500,00 € voor beoogde winsten van de koper.

 

Hebt u meer vragen over het correct afsluiten en uitvoeren van overeenkomsten?

Contacteer gerust Roeland Lembrechts op roeland@siriuslegal.be of 02/721.13.00.