Dankzij deze strengere wettelijke betalingstermijnen geraak jij straks sneller betaald

Zij zijn groot en ik ben klein en dat is niet eerlijk…

Een groot contract of een groot bedrijf binnenhalen is als ondernemer altijd leuk. Samenwerkingen met grote klanten zijn vaak financieel interessant en mooie namen op je palmares zijn mooi meegenomen als sales argument in de toekomst.

Alleen zien we in onze praktijk toch vaak dat het voor kleinere ondernemingen moeilijk is om
evenwichtige contracten te onderhandelen met klanten die economisch veel sterker staan. Vaak is het contract ‘te nemen of te laten’ en ben je als ondernemer verplicht om erg ongunstige voorwaarden te aanvaarden als je de opdracht effectief wil binnenhalen.

Hieraan is al heel wat verbetering gekomen met de wet van 4 april 2019 (de nieuwe “B2B wet”), die strenge regels oplegde om misbruiken van machtspositie, oneerlijke marktpraktijken en onevenwichtige contractvoorwaarden tussen ondernemers tegen te gaan. Over die B2B wet lees je alles, inclusief een handige downloadbare matrix met een overzicht van wat wel en niet mag, op deze link.

Snel betaald raken is niet evident

Eén van de typische problemen waar kleine(re) ondernemingen tegenaan lopen zijn de soms érg lange betalingstermijnen bij multinationals of grote spelers. Als zelfstandige of KMO is een vlotte cash flow vaak erg belangrijk om je bedrijf gezond te houden en je wordt dus liefst zo snel mogelijk betaald. Bij grote bedrijven echter zijn contractueel opgelegde betalingstermijnen van 60 of 90 of zelfs 120 dagen echter eerder regel dan uitzondering.

Twee derde van de ondernemingen en zelfstandigen in België zegt soms betalingstermijnen te moeten aanvaarden die veel langer zijn dan ze zelf zouden willen en dat ondanks het feit dat dit vaak voor hen vaak liquiditeitsproblemen oplevert.

Er is weliswaar al wetgeving die een standaard betalingstermijn tussen ondernemers voorziet van 30 dagen (dat is de “wet van 2 augustus 2002 betreffende de betalingsachterstand bij handelstransacties”), maar hiervan kunnen en konden ondernemingen contractueel afwijken.

Die wet wérd in 2019 al eens aanzienlijk verstrengd om ervoor te zorgen dat in contracten tussen grote ondernemingen enerzijds en KMO’s of zelfstandigen anderzijds de betalingstermijn steeds beperkt bleef tot 60 dagen. Wie sinds 2019 als niet-KMO contracteert met een KMO of zelfstandige moet de wettelijke betalingstermijn van 30 kalenderdagen respecteren. Die termijn kon wel nog verlengd worden als er contractueel een termijn voorzien was voor “verificatie van de goederen”. Die termijn mocht maximum 30 dagen zijn en de betalingstermijn (van maximaal 60 dagen) begon pas daarna te lopen.

Omgekeerd konden en kunnen KMO’s overigens ten aanzien van grote bedrijven wel (proberen om) langere termijnen te hanteren. Elke afwijking in contract of algemene voorwaarden in het nadeel van de KMO of zelfstandige is en was nietig.

Nieuwe verstrenging vanaf februari 2022

De aanpassingen uit 2019 blijken in praktijk onvoldoende om kleine(re) ondernemingen echt te beschermen. De voorbije twee jaar is er een praktijk gegroeid waarbij grote bedrijven bijna standaard een “verificatietermijn” van 30 dagen voorzien om facturen na te kijken alvorens de betalingstermijn begint te lopen. Daarna pas begint de betalingstermijn (van maximaal 60 dagen) te lopen. Hierdoor moeten KMO’s en zelfstandigen vaak nog steeds 90 dagen op betaling wachten in de praktijk.

Dit juridisch achterpoortje wordt binnenkort ook gesloten. Vanaf februari 2022 wordt de combinatie van van een verificatietermijn van 30 dagen met daarbovenop een betalingstermijn van 60 dagen verboden. De maximale duur waarvoor leveranciers nog op hun geld zullen moeten wachten zal dan 60 dagen zijn vanaf factuurdatum.

De nieuwe wet verbiedt bovendien contractuele bedingen die kunstmatig de ontvangstdatum van facturen proberen op te schuiven, waardoor de verificatietermijn of de betalingstermijn pas later zou beginnen te lopen. De klant zal bovendien wettelijk verplicht zijn om tijdig alle info te verschaffen die de leverancier toelaat om zijn of haar factuur op te stellen. Zo wordt het ook onmogelijk om tijd te rekken door bijvoorbeeld niet tijdig een P.O.-nummer mee te geven aan de leverancier.

Niet enkel voor KMO’s!

Belangrijk hierbij is dat de nieuwe regels niet enkel in het voordeel van KMO’s en zelfstandigen bestaan, maar dat ze gelden voor álle commerciële overeenkomsten, ongeacht de omvang van het bedrijf én (ook voor het eerst) ook ten aanzien van de overheid (traditioneel een erg trage betaler). ook jouw lopende overeenkomsten met je leveranciers en je eigen algemene voorwaarden en standaardcontracten moeten dus eventueel aangepast worden.

Geen afwijkingen mogelijk

Contractuele afwijkingen van deze nieuwe regel zijn niet mogelijk en bedingen in overeenkomsten die toch langere termijnen voorzien zijn eenvoudigweg nietig.

Wat met bestaande overeenkomsten?

Als dienstenleverancier kijk je best voor eind 2021 je algemene voorwaarden én je lopende contracten op lange termijn met klanten na, zodat je tijdig de nodige aanpassingen kan doen. Alle voorwaarden die strijdig zijn met de nieuwe wet, worden immers gewoon als ongeschreven beschouwd en dat kan onverwachte verrassingen met zich meebrengen in latere discussies met slechte betalers.

Een review van je algemene voorwaarden en/of contracten hoeft overigens niet duur te zijn. Bij Sirius Legal hebben we sinds lange tijd een “Contract Review” service, waarbij we voor een fixed fee van 400 euro een doorlichting doen van je contract of algemene voorwaarden en waar nodig aanpassingen voorstellen.